-
1 нәсел начарлану
= нәсел черү вырожда́ться -
2 нәсел
сущ.1) род || родово́йнәсел башлангычы — нача́ло ро́да
безнең нәселдән — из на́шего ро́да
авылда иң атаклы нәсел булып саналган Габдулланың улы — сын Габдуллы́, род кото́рого счита́лся в дере́вне са́мым знамени́тым
нәсел билгесе — родово́й знак
2) род; происхожде́ние; фами́лия книжн.эшче нәселе — по происхожде́нию рабо́чий
Пушкин борынгы дворян нәселеннән иде — Пу́шкин принадлежа́л к стари́нной дворя́нской фами́лии
3) пле́мя, поро́да || племенно́й, поро́дистыйнәсел айгыры — племенно́й жеребе́ц
нәсел өчен калдыру — оставля́ть на пле́мя (на разво́д)
нәселе яман сыердан үле бозау туар — (посл.) от коро́вы плохо́й поро́ды роди́тся мёртвый телёнок (от худо́го се́мени не жди до́брого пле́мени)
4) пото́мок, пото́мство; поколе́ниенәсел бирә — даёт пото́мство
•- нәсел башы
- нәсел бетү
- нәсел начарлану
- нәсел черү
- нәселгә калдыру
- нәселдән килгән
- нәселдән килү
- нәселдән күчкән
См. также в других словарях:
азу — I. 1. Азгынлыкка, бозыклыкка бирелү, әхлаксызлану 2. Узыну, артык ирек алу. Артыгын уйнау, шаяру, шуклану, тәртипсезләнү, азыну. Ярсып китү, җилкенү, тынычлыгын югалту (күңел тур.) 3. Начарлану, көчәеп китү (авыру, яра тур.) 4. Хайваннарда, нәсел … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
